Kręgozmyk

Kręgozmyk (spondylolisteza) to stan polegający na przesunięciu (podwichnięciu) 2 kręgów względem siebie, gdzie wyższy kręg ulega przesunięciu do przodu względem niższego.  Główną przyczyną przesunięcia trzonu jest złamanie łuku pomiędzy trzonem a wyrostkami stawowymi. Taki stan prowadzi do utraty stabilności kręgosłupa, pogorszenia sprawności ruchowej chorego, przewlekłego bólu oraz wystąpienia objawów neurologicznych. Kręgozmyk powoduje znacznie szybsze starzenie się kręgosłupa. Najczęściej występuje na poziomie 4 i 5 kręgu lędźwiowego oraz L5-S1. W połączeniu z dyskopatią daję bardzo nieprzyjemne objawy, które nie są łatwe do usunięcia.

Zagrożenia płynące ze strony kręgozmyku:


• przemieszczenie trzonu do przodu powoduje zwężenie kanału kręgowego, wzrost ciśnienia oraz zaburzenia cyrkulacji płynu mózgowo-rdzeniowego, ostatecznie ucisk na ogon koński.
• złamane elementy łuku kręgu w sytuacji nadmiernego pochylania, skręcania, powodują haczenie, drażnienie, pociąganie, zgniatanie elementów układu nerwowego oraz występowanie stanów zapalnych. To właśnie te procesy powodują ból u Pacjenta.
• „złamanie” osi ruchu powoduje destabilizację kręgu oraz powiększanie (stan niestabilności) kręgoszczeliny po przekroczeniu 5 mm przemieszczenia trzonu. Konsekwencją tego stanu są zmiany bólowe ze strony mięśni oraz nieodwracalne zmiany zwyrodnieniowe kręgów, które powodują rozwój choroby oraz zwiększenie objawów bólowych jak i neurologicznych w postaci zespołu ogona końskiego: brak kontroli trzymania moczu itp. Takie objawy mogą pojawić się już przy kręgozmyku 15 mm.
  Inaczej przedstawia się sytuacja kręgozmyku zwyrodnieniowego, który „rozwija się w czasie” i raczej jest konsekwencją złego leczenia chorób bólowych kręgosłupa oraz jego dużego obciążania na przełomie długiego odcinka czasu. Jednakże w każdym przypadku kręgozmyk jest chorobą destabilizacyjną, co zawsze może powodować wzrost objawów bólowych.

Pojawienie się kręgozmyku zwyrodnieniowego w sytuacji skrzywienia kręgosłupa może być wynikiem zwyrodnienia powierzchni stawowej wyrostków stawowych, co doprowadza do dużej rotacji trzonu. W badaniu rtg widoczne jest niewielkie przesunięcie trzonu bez kręgoszczeliny. Diagnozę potwierdza badanie manualne.