Teoria – zrozum terapię MRCST

Podział skolioz:
1. funkcjonalne – zwykle same się zmniejszają po ustaniu przyczyny wywołującej,
2. strukturalne – występują utrwalone zmiany w kształcie i wzajemnym położeniu kręgów i krążków międzykręgowych, utrwalone asymetrie w obrębie więzadeł, torebek stawowych, mięśni i powięzi grzbietu,
2.1 wrodzona
2.2. neurogenna
2.3. idiopatyczna (80% wszystkich skolioz).

Wszystkie poniższe informacje odnoszą się do skoliozy idiopatycznej.

Etiologia (przyczyna) skoliozy:
Uznaje się, że skolioza powstaje z kilku powodów trudnych do jednoznacznego określenia (stąd nazwa „skolioza idiopatyczna” – niewiadomego pochodzenia). Terapia MRCST bazuje na znanym zjawisku: kiedy dochodzi do skoliozy zawsze dochodzi do zaburzeń chodu. W tym zakresie może ona skutecznie wpływać na zmniejszenie skoliozy. Terapia MRCST nie bazuje na niepoznanym związku przyczyna – skolioza lecz na koniecznym związku patologia chodu – skolioza, który został udowodniony.

Patologia chodu przyczynia się zawsze do progresji skoliozy jako reakcja przystosowawcza organizmu. Z kolei odzyskanie fizjologii chodu z konieczności przekłada się na zmniejszenie skoliozy. Dlatego terapia MRCST, która bazuje na regularności wpływu chodu na skoliozę, uzyskuje regularne rezultaty – zmniejszenie skrzywienia.

Jak zrozumieć przypadkowość lub konieczność efektów prostowania kręgosłupa?

Dopełnieniem (nie przeciwieństwem) koniecznych praw rozwojowych są przypadkowe jak i konieczne prawa środowiskowe, dzięki którym istnieje możliwość kształtowania geometrii kręgosłupa.

Przypadkowość jakiejkolwiek terapii uniemożliwia przewidzenie jej wyników. Mogą być one tylko prawdopodobne. Przykład: u jednej osoby ćwiczenia spowodują wyleczenie dyskopatii a u innej nie. Prawo Delpecha-Wolffa jest środowiskowym prawem koniecznym, determinowanym właściwościami kości – nieprawidłowy wzrost kręgu nastąpi zawsze pod wpływem działania nierównomiernego nacisku na kręg.

O geometrii kręgosłupa decydują konieczne prawa rozwojowe oraz przypadkowe jak i konieczne prawa środowiskowe. Kształtowanie kręgosłupa może odbywać się jedynie w zakresie jego rozwoju. Im większe zakłócenia rozwoju, tym trudniejsze kształtowanie jego geometrii. Zakłócenia rozwoju są silniejsze od możliwości kształtowania. Wiek rozwojowy człowieka to wiek głównie od 1 do 15 r.ż.. Skolioza powstaje w tym okresie, gdyż jest chorobą rozwojową.
Po „wyciszeniu” przyczyn powstawania skoliozy (po zakończeniu wieku dojrzewania) tym bardziej możliwy jest pozytywny wpływ terapii naturalnych, pod warunkiem, że bazują one na koniecznych prawach środowiskowych. Dlatego leczenie skoliozy terapią MRCST możliwe jest po zakończeniu wieku kostnego, czyli po 16 roku życia.

Kręgosłup podlega prawom rozwoju oraz prawom kształtowania przez całe życie człowieka. Z perspektywy tych praw należy pytać o wartość jego leczenia daną terapią.