Teoria terapii skolioz MRCST I

Wykładnia sterowania postawą ciała człowieka ukazuje fundament monografii; w pierwszej części sformułowano ontologię sterowania postawą ciała człowieka. W części drugiej sformułowano teoretyczne podstawy edukacji umysłu kulturowego, które wyznacza nauka o biologii mózgu kulturowego człowieka oraz aksjologia człowieka a także sformułowano teoretyczne podstawy edukacji umysłu wegetatywnego, które wyznacza nauka o biologii mózgu wegetatywnego człowieka oraz umysł aksjologiczny człowieka. Sensowna wykładnia edukacji umysłu kulturowego i umysłu wegetatywnego człowieka w zakresie sterowania postawą ciała domaga się sensownej wykładni sterowania postawą ciała człowieka. Istotnym dopełnieniem biologii człowieka w zakresie sterowania postawą ciała człowieka jest aksjologia człowieka.

Idea sterowania postawą ciała człowieka zakłada, że mózg kulturowy człowieka ulega wpływom kultury w języku kultury i przez język kultury, stanowiący zwornik łączący mózg kulturowy z umysłem kulturowym człowieka, zaś mózg wegetatywny człowieka ulega wpływom umysłu kulturowego w języku wegetatywnym i przez język wegetatywny, stanowiący zwornik łączący mózg wegetatywny z umysłem wegetatywnym. Umysłowo – wegetatywna natura mózgu człowieka determinuje rozwój genetycznych struktur wrodzonych, natomiast ludzka kultura warunkuje kształtowanie rozwijających się struktur wrodzonych mózgu kulturowego, zaś ludzki umysł kulturowy warunkuje kształtowanie rozwijających się struktur wrodzonych mózgu wegetatywnego.

Język kulturowy jest tym, co umożliwia kształtowanie umysłu kulturowego na gruncie mózgu kulturowego. Wraz z narodzinami dziecko poznaje kulturowy język etniczny w kontakcie z rodzicami, a następnie w kontakcie z rówieśnikami i z nauczycielami w szkole. Ten język kształtuje umysł kulturowy dziecka. Język kulturowy stanowi klucz do poznania ludzkiej natury umysłu kulturowego i ludzkiej kultury. Kultura człowieka jako abstrakcja zapisana jest w słowie, rzeźbie, ale i w zachowaniu kulturowym. Mózg kulturowy stanowi nośnik umysłu kulturowego. Aktywność mózgu kulturowego generuje aktywność umysłu kulturowego poprzez język kulturowy, ale nie odwrotnie. Umysł kulturowy nie może być samodzielnym bytem istniejącym poza mózgiem kulturowym. Umysł kulturowy jest wygenerowaną abstrakcją z mózgu kulturowego dzięki językowi kulturowemu. Ludzki mózg kulturowy jest konkretny, fizyczny i zjawiskowy, zaś ludzki umysł kulturowy jest abstrakcyjny. W strukturze mózgu kulturowego jest zapisany konkretny kod praw biologii człowieka, stanowiący klucz do poznania i zachowań kulturowych człowieka, zaś określone środowisko socjokulturowe człowieka umożliwia rozwój tego biologicznego kodu. Jednocześnie kod praw biologicznych stanowi źródło i granicę wszelkiego poznania, edukacji i zachowań kulturowych człowieka. Kod praw biologii mózgu kulturowego człowieka jednocześnie stanowi źródło i granicę aksjologii człowieka. Dziecko od momentu wypowiedzenia pierwszego słowa jest istotą myślącą i poznającą dzięki genetycznej strukturze wrodzonej mózgu kulturowego. Dopiero gdy jest rozwinięta sfera kultury umysłowej dziecka, warunkująca życie w przestrzeni kulturowej, nasycona wartościami i normami, człowiek uzyskuje status osoby kulturowej. Człowiek poznaje umysł kulturowy przez pryzmat natury i kultury, pryzmat zachowań kulturowych i wartości kulturowych w poznaniu aposteriorycznym i w poznaniu apriorycznym; rozdzielenie obu źródeł poznania jest niemożliwe. Kulturowy język aksjologiczny jest warunkowany wartościami kulturowymi. Kulturowy język aksjologiczny umożliwia formułowanie zdań oceniających i wartościujących o umyśle kulturowym człowieka.

Język wegetatywny jest tym, co umożliwia kształtowanie umysłu wegetatywnego na gruncie ukształtowanego umysłu kulturowego. Wraz z wyłanianiem się świadomości własnego umysłu kulturowego dziecko posługuje się wegetatywnym językiem etniczny. Umysł kulturowy człowieka jako abstrakcja umożliwia umysłowo – wegetatywne zachowania kulturowe człowieka. Język wegetatywny kształtuje umysł wegetatywny dziecka. Język wegetatywny stanowi klucz do poznania ludzkiej natury umysłu wegetatywnego. Mózg wegetatywny stanowi nośnik umysłu wegetatywnego. Aktywność mózgu wegetatywnego generuje aktywność umysłu wegetatywnego poprzez język wegetatywny, ale nie odwrotnie. Umysł wegetatywny nie może być samodzielnym bytem istniejącym poza mózgiem wegetatywnym. Umysł wegetatywny jest wygenerowaną abstrakcją z mózgu wegetatywnego dzięki językowi wegetatywnemu. Ludzki mózg wegetatywny jest konkretny, fizyczny i zjawiskowy, zaś ludzki umysł wegetatywny jest abstrakcyjny. W strukturze mózgu wegetatywnego jest zapisany konkretny kod praw biologii sterowania postawą ciała człowieka, stanowiący klucz do zachowań kulturowych człowieka, zaś tylko ukształtowany umysł kulturowy człowieka umożliwia rozwój tego biologicznego kodu. Nie jest możliwe zachowanie ruchowe człowieka, które przyjmuje status zachowania kulturowego człowieka bez kodu praw biologii sterowania postawą ciała człowieka. Jednocześnie kod praw biologii mózgu wegetatywnego stanowi źródło i granicę wszelkiego sterowania postawą ciała człowieka. Od momentu pierwszych świadomych zachowań ruchowych dziecko jest istotą działającą w przestrzeni fizycznej i w przestrzeni kulturowej dzięki genetycznej strukturze wrodzonej mózgu kulturowego i mózgu wegetatywnego. Kod praw biologii mózgu kulturowego i mózgu wegetatywnego człowieka jednocześnie stanowi źródło i granicę realizacji aksjologii człowieka.

Dopiero gdy jest rozwinięta sfera umysłu wegetatywnego dziecka, warunkująca życie w przestrzeni fizycznej, nasycona wartościami i normami biologii i kultury człowieka, człowiek uzyskuje status osoby fizycznej. Zarazem osoba fizyczna jest osobą kulturową. Nie jest możliwe by osoba fizyczna nie była osobą kulturową. Człowiek realizuje siebie w kontekście przyrody i wartości przyrodniczych oraz w kontekście wartości kulturowych, w kontekście natury i kultury jednocześnie; rozdzielenie obu kontekstów poznania i działania człowieka jest niemożliwe. Wegetatywny język aksjologiczny jest warunkowany wartościami wegetatywnymi (np. wartościami życia). Wegetatywny język aksjologiczny umożliwia formułowanie zdań oceniających i wartościujących o człowieku jako istocie umysłowo – fizycznej. Język biologii człowieka umożliwia jedynie opis zachowań ruchowych bez rozpoznania czy są one wartościowe z perspektywy bycia człowiekiem. Celem każdego człowieka jest uzyskanie statusu osoby dojrzałej kulturowo i fizycznie.

Nauką, której przedmiotem badania jest dojrzałość umysłowo-fizyczna człowieka jest nauką o kulturze fizycznej człowieka.