O METODZIE leczenia skolioz

Metoda MRCST składa się z dwóch części.

CZĘŚĆ I.
POSTĘPOWANIE FIZJOTERAPEUTYCZNE (odruchowe)– nauczanie ćwiczeń opiera się na zasadzie bodziec – reakcja (behawioralnie) . Pacjent biernie odtwarza komendę terapeuty lub przybiera jedną z pozycji chodu, w której wykonywane są wibracje, mające na celu wzbudzenie poznanych mechanizmów odruchowych.
Przykład: komenda: „podnieś kolano do góry” – pacjent podnosi kolano do góry. Stosuje się wiele uznanych technik dążąc do uzyskania celu. Postępowanie fizjoterapeutyczne „bodziec – reakcja” jest JEDYNĄ metodą nauczania ćwiczeń innymi metodami. Metod MRCST opiera się na kształtowaniu wzorca chodu. Temu tematowi poświęcona jest publikacja „Rewolucyjne leczenie skolioz”.

CZĘŚĆ II.
POSTĘPOWANIE EDUKACYJNE nakierowane na naukę psychomotorycznej samoedukacji, STOSOWANE JEDYNIE W METODZIE MRCST.
Podstawowym założeniem podejścia edukacyjnego jest twierdzenie: Język aktualizacji stanowi klucz do umysłu psychoruchowego. 

Konsekwencją nauki samoedukacji psychomotorycznej jest dojrzewanie umysł i osobowości psychoruchowej. 

WIERZYMY lub  chcemy wierzyć, że SKOLIOZA jest skutkiem JEDYNIE zaburzeń biologii organizmu I DLATEGO SZUKAMY POMOCY U ORTOPEDY LUB FIZJOTERAPEUTY… lecz to NIE jest PRAWDA.

Skolioza jest skutkiem także nie-dorozwoju umysłu psychoruchowego, choć często  myślenie w obrębie samego myślenia może być prawidłowe. Wniosek: aby terapia skolioz zawierała pełny zakres oddziaływań przyczynowych musi być reprezentowana przez fizjoterapeutę, znawcę nauk kognitywnych oraz znawcę nauk o kulturze. Tym samym terapia skolioz nie może być oparta tylko na fizjoterapii.
Wyjaśnienie na podstawie fragmentu mojej nowej monografii „Samoedukacja psychomotoryczna” (bez przypisów):
1. Centralny układ nerwowy kontroluje czynności ruchowe mięśni szkieletowych, lecz dystrybutor impulsów nerwowych posiada również wrodzone kompetencję przeliczeniowe, które umożliwiają trzy rodzaje skurczów mięśniowych w kontekście szybkości wytwarzania skurczu i odporności na zmęczenie:
„powolne niemęczliwe” – typ 1,
„szybkie niemęczliwe” – typ 2a,
„szybkie męczliwe” – typ 2b.
Dystrybutor impulsów nerwowych znajduje się w mózgu ontogenetycznym. Dystrybutor zawiera reguły i zasady formowania dystrybucji impulsów nerwowych do włókien mięśniowych typu 1, 2a i 2b, zaś mentalna energetyzacja informacji wrodzonych dystrybutora przez środowisko umysłu psychoruchowego umożliwia kształtowanie rozwoju zasad i reguł dystrybucji impulsów nerwowych. Coraz bardziej rozwinięte programy dystrybucji impulsów nerwowych nie wynikają z dziedziczności biologicznej, choć informacja genetyczna dystrybutora dysponuje predyspozycją, umożliwiającą ich rozwój na pewnym stadium rozwoju umysłu psychoruchowego.
Wrodzone kompetencje przeliczeniowe dystrybutora determinowane są informacją genetyczną dystrybutora, zaś rozwój tych kompetencji odbywa się dzięki środowisku umysłu psychoruchowego, które moduluje impulsy nerwowe na wyjściu dystrybutora.
Kształtowanie programów przeliczeniowych dystrybutora napięć przez świadomość psychoruchową odbywa się tylko w zakresie przyswajalnym przez struktury wrodzone dystrybutora impulsów nerwowych.
Tym samym programy przeliczeniowe dystrybutora są funkcją biologii dystrybutora napięć oraz środowiska umysłu psychoruchowego, w którym ulokowana jest kultura umysłowa umysłu psychoruchowego.
Programy przeliczeniowe dystrybutora napięć determinowane są środowiskiem przyrodniczo-biologicznym oraz środowiskiem umysłu psychoruchowego.
Na każdym etapie rozwoju dystrybutora napięć, środowisko umysłu psychoruchowego stanowi mentalną (intelektualną i racjonalną) energetyzację informacji genetycznej dystrybutora napięć; to informacja genetyczna dystrybutora mózgu ontogenetycznego działa na struktury przeliczeniowe wejścia dystrybutora i struktury biologiczne dystrybutora, które wtórnie na wyjściu dystrybutora przyjmują status impulsów eferentnych o określonej charakterystyce.
Kultura umysłowa umysłu psychoruchowego stanowi bazę dla generowania coraz bardziej rozwiniętych programów przeliczeniowych dystrybutora napięć na gruncie biologii dystrybutora; rozwój programów przeliczeniowych wyłania się z informacji genetycznej dystrybutora w środowisku umysłu psychoruchowego.

Jeżeli nie całkiem rozumiecie Państwo ten krótki fragment książki – proszę się nie martwić, dodatkowe wyjaśniania udzielane są w trakcie naszych spotkań MRCST.